Η Μαρία Ελένη Λυκουρέζου κάθισε απέναντι από την Πένυ Καβέτσου και μίλησε στο «Καλημέρα είπαμε;» για πολλά κεφάλαια της ζωής. Από το όνομα «Αίθρα» μέχρι την απεξάρτηση, από τα καμαρίνια των παιδικών χρόνων της μέχρι το τεράστιο αποτύπωμα της Ζωής Λάσκαρη και του Αλεξάνδρου Λυκουρέζου.
Αρχικά, ξεκίνησε από το όνομά της. «Έχω μια παρόρμηση ως Μαρία Ελένη, έλεγα ότι θέλω να με λένε Αίθρα αλλά τελικά δεν θέλω. Μ’ αρέσει να με λένε και Αίθρα, μου αρέσει να με λένε και Μαρία Ελένη».
Όταν η κουβέντα πήγε στα παιδικά χρόνια, θυμήθηκε πλούσιες εικόνες από θέατρα, γραφεία, δικαστήρια, καλλιτέχνες, δεξιώσεις και ένα σπίτι πάντα ανοιχτό. «Σίγουρα η παιδική μου ηλικία δεν ήταν η συνηθισμένη, ήταν έντονα χρόνια, αλλά τι θα πει συνηθισμένη ζωή. Ο καθένας στη δική του οικογένεια ζει τη δική του πραγματικότητα. Μικρή χαιρόμουν πολύ την έντονη ζωή, μου άρεσε. Βέβαια έμενα πολύ μόνη μου, αυτό έχει και τα κάτω του», για να συμπληρώσει: «Η ζωή μου όλη ήταν μέσα σε ένα καμαρίνι, έχω μεγαλώσει μες στα καμαρίνια, δεν ξέρω πώς είναι να μην σε ξέρουν».
Δεν απέφυγε ούτε τα δύσκολα κεφάλαια της ζωής της, όπως τα δημοσιεύματα της εποχής. «Όταν ήμουν μικρότερη μπορεί να με ενοχλούσαν ορισμένα πράγματα που έλεγε ο Τύπος για τους γονείς μου, επειδή έκαναν έντονη ζωή. Εννοείται ότι σε επηρεάζει ως παιδί». Σήμερα όμως δείχνει να έχει αποστασιοποιηθεί πλήρως: «Δεν με έχει κακοποιήσει ο Τύπος, γιατί δεν μπορεί, δεν με ξέρει… Στο φινάλε καλό μου κάνουν».
Στη συνεχεία, η Μαρία Ελένη Λυκουρέζου αναφέρθηκε στην απεξάρτησή της: «Έφτασα στον πάτο για να απεξαρτηθώ από τις ουσίες. Στα 25 μού γύρισε, είδα τι γίνεται και είπα “αλλάζω τώρα τη ζωή μου, ειδάλλως θα μείνω στάσιμη και αυτό θα καταλήξει”. Όλα αυτά προέρχονται από την οικογένεια, όλοι κάτι θα κάνουμε, σπάνια να μην κάνει κάποιος κάτι. Τα σταμάτησα από εσωτερική ανάγκη να με θεραπεύσω».
Η εσωτερική δουλειά, η φύση, το περπάτημα, οι αναπνοές και η σιωπή ήταν τα εργαλεία της. «Κανένας δεν μπορεί να σε θεραπεύσει με το ζόρι. Πρέπει να πιάσεις πάτο». Δεν έκρυψε ότι οι γονείς της δεν γνώριζαν τότε όλες τις λεπτομέρειες. «Ο πατέρας μου δεν είχε ιδέα, του τα είπα όταν σταμάτησα».
Τέλος, αναφέρθηκε στη Ζωή Λάσκαρη. «Όταν πέθανε η μητέρα μου, η ζωή μου άλλαξε 180 μοίρες. Μια ζωή θα υπάρχει αυτό το κενό». Με λόγια γεμάτα αγάπη και θαυμασμό μίλησε για τη γυναίκα που τη σημάδεψε όσο κανείς. «Μου λείπουν οι συζητήσεις μας, το γέλιο της, η αγκαλιά της, η μυρωδιά της, το χιούμορ και το δέσιμο που είχαμε. Καταλαβαινόμασταν με ένα βλέμμα».
govastiletto.gr – Μαρία Ελένη Λυκουρέζου για την απόφαση να αλλάξει το όνομά της: «Οι δικοί μου το έμαθαν μέσα από το διαδίκτυο»
