Η σεξουαλική υγεία είναι απαραίτητη για τη συνολική ευημερία, ωστόσο οι πάροχοι υγειονομικής περίθαλψης συχνά δεν τη συζητούν με τους ασθενείς, ακόμη και όταν μπορεί να είναι σχετική. Οι ασθενείς μπορεί να διστάζουν να αναφερθούν σε σεξουαλικά προβλήματα λόγω ανησυχιών για την ιδιωτική ζωή, φόβου ότι θα προσβάλουν ή θα υπερβούν τα όρια, και αμφιβολιών για την ικανότητα του παρόχου να χειριστεί το θέμα ή απουσία εμπιστοσύνης ότι ο πάροχος θα το αντιμετωπίσει αν χρειαστεί. Για τα άτομα με αγχώδεις διαταραχές, τα ζητήματα αυτά μπορεί να είναι ακόμη πιο έντονα. Οι αγχώδεις διαταραχές είναι κοινές παγκοσμίως και συχνά συσχετίζονται με σεξουαλικά ζητήματα όπως η χαμηλότερη ικανοποίηση και η αυξημένη δυσλειτουργία, τα οποία μπορεί να επηρεάσουν αρνητικά τις σχέσεις και την ποιότητα ζωής.
Μια πρόσφατη μελέτη στο The Journal of Sexual Medicine εξέτασε τον τρόπο με τον οποίο οι ασθενείς σε κλινικές άγχους στη Δανία, βιώνουν τις συζητήσεις για τη σεξουαλικότητα με τους παρόχους υγειονομικής περίθαλψης και εντόπισε τα εμπόδια που αντιμετωπίζουν στην έναρξη αυτών των συζητήσεων. Εστιάζοντας σε ένα μεγάλο δείγμα ασθενών με άγχος, η μελέτη επεδίωξε να παράσχει βαθύτερες γνώσεις σχετικά με τις εμπειρίες και τα εμπόδια που αντιμετωπίζουν, υπογραμμίζοντας τη σημασία της ενσωμάτωσης των συζητήσεων για τη σεξουαλική υγεία στη φροντίδα ψυχικής υγείας.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΤΙΚΟΣ ΧΩΡΟΣ
Η μελέτη εξέτασε 272 ασθενείς με αγχώδεις διαταραχές, κυρίως γυναίκες (70,6%) και κυρίως Δανέζες (94,9%), με μέση ηλικία 32 ετών. Περίπου το 90% των συμμετεχόντων προσδιορίστηκαν ως ετεροφυλόφιλοι. Οι περισσότεροι έπαιρναν αγχολυτικά φάρμακα (84,2%), ενώ πάνω από τους μισούς έπαιρναν φάρμακα που είναι γνωστό ότι έχουν σεξουαλικές παρενέργειες. Οι συνήθεις διαγνώσεις περιλάμβαναν κοινωνική φοβία, γενικευμένη αγχώδη διαταραχή και ιδεοψυχαναγκαστική διαταραχή.
Οι συμμετέχοντες αξιολογήθηκαν ως προς τη σοβαρότητα του άγχους με την κλίμακα της Γενικευμένης Αγχώδους Διαταραχής (GAD-7) και ως προς τη σοβαρότητα της κατάθλιψης με το Ερωτηματολόγιο Υγείας Ασθενών (PHQ-9). Η σεξουαλική δυσλειτουργία, η δυσφορία και άλλα σεξουαλικά ζητήματα μετρήθηκαν χωριστά για άνδρες και γυναίκες με κριτήρια από το Διαγνωστικό και Στατιστικό Εγχειρίδιο Ψυχικών Διαταραχών, 5η έκδοση (DSM-5). Όλοι οι συμμετέχοντες συμπλήρωσαν μια ψηφιακή έρευνα για τους σκοπούς της παρούσας μελέτης.
Σύμφωνα με τα αποτελέσματα της έρευνας, οι περισσότεροι συμμετέχοντες ανέφεραν συμπτώματα άγχους και κατάθλιψης, αλλά οι διαφορές μεταξύ των δύο φύλων δεν ήταν σημαντικές. Πάνω από το 70% των συμμετεχόντων ήταν σεξουαλικά ενεργοί και περίπου το 55% αντιμετώπισε νέα σεξουαλικά προβλήματα μετά την έναρξη της φαρμακευτικής αγωγής.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΤΙΚΟΣ ΧΩΡΟΣ
Περίπου το 60% των ασθενών πίστευε ότι ήταν σημαντικό να συζητηθεί το θέμα της σεξουαλικότητας κατά τη διάρκεια της θεραπείας και επιθυμούσε το προσωπικό υγείας να το αναφέρει. Ωστόσο, μόνο το 36% των ανδρών και το 25% των γυναικών το είχαν κάνει, ενώ περίπου οι μισοί από τους ασθενείς ξεκίνησαν οι ίδιοι αυτές τις συζητήσεις. Όταν το έκαναν, το 83% το βρήκε ωφελημένο και το 66% ανέφερε θετικό αντίκτυπο στη σεξουαλικότητά του.
Οι ασθενείς ανέφεραν διάφορους λόγους για την αποφυγή αυτών των συζητήσεων, όπως η υπόθεση ότι οι πάροχοι θα το αναφέρουν αν χρειαστεί (94%), προσωπική δυσφορία (94%), αμηχανία (92%) και φόβος άγχους ή κρίσης. Ένα σημαντικό ποσοστό ανδρών (27,6%) άλλαξε ή σταμάτησε τη φαρμακευτική αγωγή του λόγω σεξουαλικών παρενεργειών χωρίς να συμβουλευτεί το προσωπικό υγείας, γεγονός που υπογραμμίζει την ανάγκη για προληπτικές συζητήσεις σχετικά με αυτά τα θέματα.
Οι συγγραφείς της παρούσας μελέτης προτείνουν ότι η εκπαίδευση των παρόχων υγειονομικής περίθαλψης για να συζητούν με ευαισθησία τη σεξουαλικότητα θα μπορούσε να συμβάλει στη μείωση των εμποδίων. Ωστόσο, οι περιορισμοί αυτής της μελέτης περιλαμβάνουν την εστίασή της σε περιπτώσεις σοβαρού άγχους στη Δανία και την έλλειψη λεπτομερών πληροφοριών για την εκπαίδευση του προσωπικού. Παρ’ όλα αυτά, τα ευρήματα αυτά υπογραμμίζουν τη σημασία της αντιμετώπισης της σεξουαλικότητας ως μέρος της θεραπείας του άγχους, καθώς πολλοί ασθενείς επωφελούνται από αυτές τις συζητήσεις.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΤΙΚΟΣ ΧΩΡΟΣ