Γράφει ο Χρήστος Ηλ. Τσίχλης Δικηγόρος – συνταγματολόγος
Παρά το δημογραφικό πρόβλημα που αντιμετωπίζει η χώρα μας, εδώ και δεκαετίες, οι Τρίτεκνες οικογένειες δεν εντάσσονται στις κατηγορίες προσώπων που δικαιούνται να μετακινούνται δωρεάν ή με μειωμένους τύπους κομίστρου , στα μέσα μαζικής μεταφοράς. Δεν έχει κατατεθεί το σχέδιο νόμου για την εξομοίωση τριτέκνων με τους πολύτεκνους , το οποίο έχει αποσταλεί σε όλα τα κόμματα και οι πάντες συμφωνούν προφορικά. Δεν έχουν χαρακτηριστεί ως πολύτεκνες οικογένειες. Δεν έχουν εξομοιωθεί οικονομικά και θεσμικά και δεν έχουν ακόμα ενταχθεί στο Νόμο 1910/1944. Η μητέρα τρίτεκνης οικογένειας δεν λαμβάνει τιμητική κρατική σύνταξη, ως αναγνώριση του σημαντικού ρόλου της και της προσφοράς της, στην ελληνική κοινωνία.
Σύμφωνα με το άρθρο 53 παρ. 1 του Νόμου 3528/2007, όπως αυτό τροποποιήθηκε με το άρθρο 29 Ν. 5043/2023, προβλέπεται η χορήγηση τρίμηνης άδειας ανατροφής τέκνου με αποδοχές σε όλους τους υπαλλήλους του Δημοσίου που αποκτούν πλέον του τρίτου τέκνο ( πολύτεκνους), αλλά όχι στους τρίτεκνους. Η τρίμηνη άδεια ανατροφής με αποδοχές, θεσπίστηκε για να διευκολύνει τους γονείς άνω των τριών τέκνων στην ανατροφή των τέκνων τους. Η εξομοίωση των τρίτεκνων εκπαιδευτικών με τους πολύτεκνους συναδέλφους τους, όσον αφορά στις εγκυκλίους των μεταθέσεων και αποσπάσεων, αποτελεί ένα άμεσο, ανέξοδο και κοινωνικά επωφελές μέτρο. Η πρόσφατη υπερψήφιση τροπολογίας για τις μετεγγραφές φοιτητών από τρίτεκνες οικογένειες ,αποτελεί προηγούμενο που μπορεί και πρέπει να αξιοποιηθεί ως βάση για τη θεσμική στήριξη των τρίτεκνων εκπαιδευτικών.
Ως εκ τούτου, είναι απαραίτητο να ληφθούν άμεσα μέτρα για την ένταξή τους στις ειδικές κατηγορίες των μεταθέσεων και αποσπάσεων, με τις ίδιες προϋποθέσεις που ισχύουν για τους πολύτεκνους εκπαιδευτικούς, όπως ορίζεται από τα ισχύοντα νομοθετικά πλαίσια. Ο πατέρας 3 τέκνων απαλλάσσεται από τη στρατιωτική θητεία. Μέχρι τώρα, μειωμένη στρατιωτική θητεία είχε μόνο το πρώτο αγόρι της οικογένειας. Αυτό που πλέον ισχύει, είναι ότι μειωμένη στρατιωτική θητεία θα έχουν όλα τα αγόρια της τρίτεκνης και πολύτεκνης οικογένειας. Πρόσφατα αυξήθηκε η ποσόστωση για τις προσλήψεις στο δημόσιο σε τρίτεκνους, ώστε να ανέλθει σε ίδιο ποσοστό με τους πολύτεκνους από 12% σε 16% στο σύνολο των προκηρυσσόµενων θέσεων. Στο πρόγραμμα «Σπίτι μου» η χορήγηση των δανείων σε τρίτεκνους , νομοθετήθηκε με μηδενικό επιτόκιο. Αντίστοιχα και στα άλλα προγράμματα κοινωνικής στέγασης.
Εξίσου στη διάθεση των vouchers για τους παιδικούς σταθμούς τρίτεκνοι, πολύτεκνοι και μονογονεϊκές οικογένειες είχαν κοινό «μπόνους» 40 μορίων. Οι τρίτεκνοι, ανεξάρτητα από την εργασιακή τους κατάσταση (εργαζόμενοι ή άνεργοι), έχουν δικαίωμα να συμμετέχουν στο πρόγραμμα Κοινωνικού Τουρισμού. Ωστόσο, υπάρχουν συγκεκριμένες εισοδηματικές και άλλες προϋποθέσεις που πρέπει να πληρούνται. Δηλαδή, οι τρίτεκνοι είναι δικαιούχοι του προγράμματος Κοινωνικού Τουρισμού, υπό τον όρο ότι πληρούν τα εισοδηματικά και άλλα κριτήρια που καθορίζονται σε κάθε πρόγραμμα.
Το Δημογραφικό δεν είναι πρόβλημα που μπορεί να περιμένει. Αποτελεί πρώτης προτεραιότητας εθνικό, κοινωνικό και οικονομικό ζήτημα. Οι τρίτεκνοι έχουν χορτάσει από υποσχέσεις στο παρελθόν από αρκετές κυβερνήσεις . Για αυτό έχουν μάθει να αγωνίζονται και να διεκδικούν. Χαρακτηριστικό παράδειγμα , το διοικητικό συμβούλιο του συλλόγου Γονέων Τρίτεκνων Οικογενειών Νομού Λακωνίας «Οι Λάκωνες» και ο αεικίνητος πρόεδρος Γεώργιος Οικονομάκης. Ένας σύλλογος που αποτελείται από αγωνιστές με έντονη θετική δραστηριότητα και κεντρικό σύνθημα
“Τριτεκνία ίσον Πολυτεκνία”
Γενικά, ο λόγος εξάρτησης των ηλικιωμένων από τον οικονομικά ενεργό πληθυσμό αυξάνεται από 39,0 το 2022 σε 74,4 το 2050 και στη συνέχεια μειώνεται στο 66,0 το 2070. Οπως είναι εύκολα αντιληπτό, με αυτά τα δεδομένα το πρώτο που θα διαλυθεί είναι το Ασφαλιστικό, καθώς εκτιμάται ότι το προσδόκιμο ζωής κατά τη γέννηση, για τους άνδρες, αυξάνεται από 78,8 το 2022 σε 86,5 το 2070 και για τις γυναίκες αυξάνεται επίσης από 84,2 το 2022 σε 90,4 το 2070. Σύμφωνα με την πλέον πρόσφατη μελέτη της Ευρωπαϊκής Ενωσης (Ageing Report 2024), ο πληθυσμός της Ελλάδας αναμένεται να μειωθεί από τα 10,438 εκατ. άτομα που είναι τώρα -κατά την τελευταία απογραφή της Ελληνικής Στατιστικής Αρχής- σε 7,777 εκατ. άτομα το 2070.
Για την αντιμετώπιση του Δημογραφικού προβλήματος στην ελληνική επαρχία απαιτείται ουσιαστική αποκέντρωση στην πράξη, κίνητρα στους αγρότες και στους νέους αγρότες, διευκόλυνση στο άνοιγμα καταστήματος σε χωριό χωρίς καμία γραφειοκρατική διαδικασία, κίνητρα για την οικοδόμηση στα χωριά με έυκολες δωρεάν άδειες ανέγερσης οικίας και άμεσες διαδικασίες, μόνιμοι γιατροί στα χωριά, ένα νέο πρόγραμμα Λίντερ–LEADER προς τους επαρχιακούς δήμους, ένα χρηματοδοτικό πρόγραμμα ” Αντώνης Τρίτσης νούμερο δύο” , εξομοίωση τριτέκνων με τους πολυτέκνους, διευκόλυνση απόκτησης στέγης….
Η ευρωπαΐκή ένωση δεν στηρίζει ουσιαστικά εμπράκτως την αντιμετώπιση του δημογραφικού προβλήματος( κατ’ επέκταση δεν στηρίζει τους τρίτεκνους και τους πολύτεκνους), διότι η έκταση του δημογραφικού προβλήματος, δεν περιέχει ομοιότητες στα περισσότερα κράτη μέλη της ευρωπαΐκής ένωσης, αλλά σημαντικές διαφορές. Άρα η αντιμετώπιση του δημογραφικού προβλήματος θα πρέπει να είναι εθνική, από το ίδιο το ελληνικό κράτος, αφού άλλωστε την Ελλάδα αφορά άμεσα και μακροπρόθεσμα. Η Ευρωπαΐκή ένωση χρηματοδοτεί τους μετανάστες και τους πρόσφυγες για ανθρωπιστικούς λόγους, αλλά όχι την αντιμετώπιση της υπογεννητικότητας των υπηκόων. Μάλιστα, κάποιοι υποστηρίζουν ότι υπάρχει σχέδιο ” αλλοίωσης” των πληθυσμών της Ευρώπης, από μετανάστες με διαφορετικές θρησκείες, νοοτροπίες, ήθη και έθιμα. Η Ευρωπαϊκή Ένωση (ΕΕ) επιδοτεί Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις- ΜΚΟ που δραστηριοποιούνται στον τομέα της μετανάστευσης, προσφέροντας χρηματοδότηση μέσω διαφόρων προγραμμάτων και πρωτοβουλιών.
Η ευρωπαΐκή ένωση συγχρηματοδοτεί δίκτυα και πλατφόρμες που υποστηρίζουν την εκπαίδευση και την εκμάθηση γλωσσών για μετανάστες και πρόσφυγες. Επιπλέον, η ευρωπαΐκή ένωση, χρηματοδοτεί έργα που αφορούν την ένταξη των μεταναστών και των προσφύγων στις πόλεις, μέσα από την εταιρική σχέση στο πλαίσιο του αστικού θεματολογίου της ευρωπαΐκής ένωσης.
Η ευρωπαΐκή ένωση διαθέτει χρηματοδότηση μέσα από το Ταμείο Ασύλου, Μετανάστευσης και Ένταξης, το οποίο υποστηρίζει τα κράτη μέλη στην διαχείριση των ροών μετανάστευσης και του ασύλου.
Η ευρωπαΐκή ένωση χρηματοδοτεί επίσης έργα ΜΚΟ μέσω των EEA Grants, προγραμμάτων που χρηματοδοτούνται από χώρες της Ευρωπαϊκής Οικονομικής Περιοχής (ΕΟΧ). Η Ευρωπαϊκή χρηματοδότηση που ξεπερνά τα 2,34 δισεκατομμύρια ευρώ, έχει εισρεύσει στην Ελλάδα από το 2015, με σκοπό την αντιμετώπιση των έκτακτων αναγκών που δημιουργεί η προσφυγική κρίση( για τους πρόσφυγες).
Οπως δείχνουν τα στοιχεία της Κομισιόν (στοιχεία Ιανουαρίου 2020), από τα χρήματα αυτά, περισσότερα από 1,285 δισ. ευρώ έχουν κατευθυνθεί σε διεθνείς οργανισμούς και Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις (ΜΚΟ). Όπως προκύπτει από τα επίσημα στοιχεία, τα μεγαλύτερα ποσά έχουν διατεθεί στην Υπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες (UNHCR), η οποία έχει λάβει συνολική χρηματοδότηση ύψους 723 εκατ. ευρώ έως σήμερα, καθώς και στον Διεθνή Οργανισμό Μετανάστευσης (International Organization for MigrationIOM), ο οποίος έχει λάβει 336,3 εκατ. ευρώ. Αυτοί οι δύο διεθνείς οργανισμοί, μάλιστα, είναι και οι μοναδικοί που έχουν αυτήν τη στιγμή στην Ελλάδα projects σε εξέλιξη, τα οποία χρηματοδοτούνται από την Ευρωπαϊκή Ενωση.
Τον Δεκέμβριο του 2018 εγκρίθηκε από την Ευρωπαϊκή Ενωση η χρηματοδότηση του προγράμματος «ESTIA» (2019) με 194,64 εκατ. ευρώ. Τις προσεχείς ημέρες αναμένεται να υπογραφεί η διακρατική συμφωνία μεταξύ Ελλάδος και Ινδίας, που θα αποσκοπεί στο να αντιμετωπιστεί το τεράστιο πρόβλημα της έλλειψης εργατικών χεριών που ταλανίζει πολλούς κλάδους στη χώρα μας, προβλέποντας μετακλήσεις εργαζομένων υψηλής εξειδίκευσης στις οποίες προσφεύγουν πολλοί κλάδοι της ελληνικής οικονομίας (όπως η εστίαση και ο τουρισμός) για την εξεύρεση προσωπικού, αλλά και στην ανεύρεση εργατών για τον αγροτικό τομέα, την οικοδομή κ.α. Σύμφωνα με τα δημοσιέυματα, η Ινδική πλευρά ενδιαφέρεται -τουλάχιστον σε πρώτη φάση- να αποστείλει περίπου 50.000 εργαζόμενους, ειδικευμένους και μη, κατ’ έτος, στο πλαίσιο της διακρατικής συμφωνίας που αναμένεται να υπογραφεί.
Στο παρελθόν, υπήρξε άυξηση του πληθυσμού της Ελλάδας, με την εγκατάσταση προσφύγων, αλλά προσφύγων με ελληνική καταγωγή. Το αίτημα της οργανικής ένταξης στο ελληνικό κράτος των αλύτρωτων ελληνικών πληθυσμών, θα σφραγίσει τις οικονομικές, πολιτικές και πολιτιστικές εξελίξεις της χώρας. Αντίθετα με τους σημερινούς πρόσφυγες και μετανάστες κάθε προέλευσης, οι πρόσφυγες του 1922 ήσαν ή, πάντως, θεωρήθηκαν ομοεθνείς ή ομογενείς. Επιπλέον, ο ξεριζωμός τους ήταν αναγκαστικός, οριστικός και αμετάκλητος ( με συμφωνία ανταλλαγής πληθυσμών ). Αφού ήσαν ομοεθνείς οριστικά ξεριζωμένοι, επιδιώχθηκε ευθύς εξαρχής να εγκατασταθούν στη χώρα επίσης οριστικά, ως ισότιμοι πολίτες. Όλα αυτά δεν ισχύουν σήμερα, αφού δεν πρόκειται για ομογενείς.. Η τότε ανταλλαγή των πληθυσμών, δεν ήταν μονομερής. Αντίθετα, υπήρξε προϊόν διαπραγμάτευσης και τελικής συμφωνίας Ελλάδας- Τουρκίας, που στη συνέχεια εποπτεύθηκε κατά την εφαρμογή της.
Κατά την περίοδο του μεγάλου ξεριζωμού, με αφετηρία τους διωγμούς των Νεοτούρκων, αλλά και από την Ανατολική Ρωμυλία, ήδη από το 1906, την Άνω Μακεδονία, την Αλβανία και τη Νότια Ρωσία, μετακινήθηκαν συνολικά πάνω από 2.100.000 Έλληνες, ενώ σχεδόν ένα εκατομμύριο χάθηκε στις εξορίες, τις σφαγές, τις διώξεις, τις καταναγκαστικές μετοικήσεις. Περίπου 1.800.000 εγκαταστάθηκαν στην Ελλάδα ενώ εκατοντάδες χιλιάδες, ιδιαίτερα από τον Πόντο, έφυγαν είτε προς τον Καύκασο, τη Νότια Ρωσία, την Αίγυπτο, τις ΗΠΑ και ευρωπαϊκές χώρες. Εάν αναλογιστούμε ότι, σύμφωνα με την απογραφή του 1907, ο πληθυσμός του ελληνικού κράτους ανερχόταν στα 2.630.000 άτομα, οι νέοι πληθυσμοί, ξεπερνούσαν κατά πολύ τους αυτόχθονες του 1907 και αντιπροσώπευαν το 130% του συνολικού πληθυσμού του 1924.
Από ένα ελλαδικό κράτος που συμπεριλάμβανε τη μειοψηφία των ελληνικών πληθυσμών, περάσαμε σε ένα ελληνικό κράτος που μεταβάλλεται στην πατρίδα του μεγαλύτερου μέρους των Ελλήνων. Εν κατακλείδι, η ένταξη και προσαρμογή των προσφύγων ή μεταναστών, έχει αποδειχθεί σε πολλές περιπτώσεις διεθνώς προβληματική και κύριος εθνικός στόχος θα πρέπει να είναι η αντιμετώπιση της υπογεννητικότητας των Ελλήνων και η έμπρακτη ενίσχυση των συνανθρώπων μας που κατέχουν ήδη την ιδιότητα του τρίτεκνου ή του πολύτεκνου. Είναι γεγονός ότι το έντονο δημογραφικό πρόβλημα που αντιμετωπίζει η Πατρίδα μας, επιβάλλει τη στήριξη των τρίτεκνων οικογενειών που δίνουν αγώνα να ανταπεξέλθουν στις σύγχρονες κοινωνικοοικονομικές συνθήκες και να στηρίξουν τις οικογένειές τους.
Όλοι οι τρίτεκνοι θα πρέπει να χαρακτηριστούν πολύτεκνοι και να έχουν ακριβώς τα ίδια προνόμια σε όλες τις δραστηριότητες. Οι πολύτεκνοι συνανθρωποί μας, εκτός από το οικονομικό βοήθημα που εισπράττουν κάθε μήνα (σύμφωνα με εισοδηματικά κριτήρια), απολαμβάνουν προνόμια μοριοδότησης σε ότι αφορά τις Πανελλαδικές εξετάσεις και τους διαγωνισμούς του ΑΣΕΠ, τις μετεγγραφές φοιτητών, ενώ προβλέπεται και μειωμένο τεκμήριο για τους πολύτεκνους ελεύθερους επαγγελματίες, άδεια ταξί, Εισιτήρια με έκπτωση σε μέσα μαζικής μεταφοράς και πλοία, εκπτώσεις στα δημοτικά τέλη, κατοχυρωμένη οικονομική ενίσχυση δήμων κατά τη γέννηση 3ου και 4ου παιδιού,
Προστασία από απόλυση, Μειωμένα δικαστικά έξοδα, Μειωμένο εισιτήριο σε ποδοσφαιρικούς αγώνες, Ελεύθερη είσοδο σε μουσεία- θέατρα κατά περίπτωση,
Ισόβια διατήρηση της ιδιότητας , Εισαγωγή στις στρατιωτικές σχολές με ειδική μοριοδότηση, Αυτοκίνητο με έκπτωση στο τέλος ταξινόμησης, Απαλλαγή από το φόρο πολυτελούς διαβίωσης για τα εξαθέσια κλπ.. Η εξομοίωση των τριτέκνων με τους πολύτεκνους, είναι ένα μέτρο που αποτελεί αναγκαία συνθήκη για την ενίσχυση της ελληνικής οικογένειας, ειδικά σε μια περίοδο οξυμένης δημογραφικής κρίσης. Οι τρίτεκνες οικογένειες στηρίζουν έμπρακτα το μέλλον της πατρίδας μας. Η Πολιτεία οφείλει να σταθεί στο πλευρό τους με καθαρές και γενναίες πολιτικές στήριξης. Η τρίτεκνη οικογένεια δεν μπορεί να αποτελεί εξαίρεση, αλλά πρέπει να αποτελέσει τον κανόνα του αύριο.
