Το ΝΜΕ, μας θυμίζει τις 10 καλύτερες ταινίες της χρονιάς έως τώρα
Καθώς μπήκαμε στον Αύγουστο και το μυαλό όλων ταξιδεύει στις παραλίες, το ΝΜΕ μας θυμίζει ότι αυτές οι ημέρες είναι παράλληλα και ημέρες ανασκόπησης της χρονιάς που διανύουμε. Και για αυτό το λόγο παραθέτει τις καλύτερες ταινίες που έχουμε δει στη μεγάλη οθόνη μέχρι τώρα.
Το Βρετανικό περιοδικό τοποθετεί στην πρώτη θέση της λίστας το «28 χρόνια μετά» του Ντάνι Μπόιλ, το δυστοπικό θρίλερ με τα ζόμπι που απειλούν θανάσιμα όσους δεν έχουν ακόμα προσβληθεί από τον ιό και παραμένουν έγκλειστοι σε μικρές κοινότητες. Στη χώρα μας η ταινία μόλις ξεπέρασε τα 39.000 εισιτήρια (39.183).
Στη δεύτερη θέση ακολουθεί το «A complete unknown» του Τζέιμς Μάνγκολντ με τον Τίμοθι Σαλαμέ να υποδύεται και να τραγουδά ο ίδιος τα τραγούδια του Μπομπ Ντίλαν στην πρώτη φάση της καριέρας του. «Συμφωνούμε όλοι ότι ο Σαλαμέ άξιζε το Όσκαρ», σημειώνει το ΝΜΕ.
Στην τρίτη θέση συναντάμε το «Αληνθινός πόνος» του Τζέσι Αϊζενμπεργκ με τον εκπληκτικό Κίραν Κάλκιν να βραβεύεται εύκολα με το Όσκαρ β’ ανδρικής ερμηνείας. Τα δύο ξαδέλφια κάνουν ένα ταξίδι στην Πολωνία, την γενέτειρα της γιαγιάς τους όπου βγαίνουν στην επιφάνεια όλα όσα τους χωρίζουν αλλά και όσα τους ενώνουν.
Στην τέταρτη θέση το ΝΜΕ προτείνει το «τολμηρό» «Babygirl» της Αλίνα Ρέιν με τη Νικόλ Κίντμαν να μην διστάζει να γίνει «παιχνίδι» στα χέρια και τις ερωτικές φαντασιώσεις του νεαρού Χάρις Ντίκινσον. Κανείς δεν ξεχνά τη σκηνή με το γάλα όπως και το χορό του Ντίκινσον με σάουντρακ το «Father figure» του Τζορτζ Μάικλ, που, όπως σημειώνει το περιοδικό, δεκαπλασίασε τους θαυμαστές του ηθοποιού.
Στη θέση Νο 5 συναντάμε το σπουδαίο «Becoming Led Zeppelin», το ντοκιμαντέρ του Μπέρναρντ ΜακΜάχον για την κορυφαία μπάντα από τη στιγμή που γεννήθηκε μέχρι την κυκλοφορία του πρώτου θρυλικού της άλμπουμ. Με συνεντεύξεις από τα τρία εναπομείναντα μέλη, ηχητικά αρχεία με τον πρόωρα χαμένο ντράμερ Τζον Μπόναμ και πλάνα από συναυλίες που δεν έχουμε ξαναδεί, το «Becoming Led Zeppelin», μας θύμισε τους λόγους που αυτή η τετράδα μεγαλούργησε πριν από πενήντα και περισσότερα χρόνια.
Στην έκτη θέση το ΝΜΕ τοποθετεί το «Σκιές στο σκοτάδι» του Στίβεν Σόντερμπεργκ με την Κέιτ Μπλάνσετ και τον Μάικλ Φασμπέντερ. Μια κατασκοπική περιπέτεια όπου ένα ζευγάρι βρίσκεται ξαφνικά στη δίνη της αναζήτησης ενός κατάσκοπου προδότη.
Στην έβδομη θέση ακολουθεί το θρίλερ «Βλέπω το θάνατό σου 6: Δεσμοί αίματος» όπου μια γυναίκα διαπιστώνει πως έχει την ικανότητα να προαισθάνεται τον άμεσο θάνατο των συγγενών της και στη συνέχεια ξεκινά μια μάχη με το χρόνο για να τους προστατεύσει.
Στην όγδοη θέση συναντάμε τις «Πικρές αλήθειες» του Μάικ Λι όπου στο επίκεντρο βρίσκεται μια γυναίκα που εκτοξεύει δηλητήριο προς κάθε κατεύθυνση για να αντιληφθούμε ότι πρόκειται για μια κατεστραμμένη ύπαρξη που όλα τα όνειρα και οι επιθυμίες της έχουν ματαιωθεί εδώ και καιρό.
Στην ένατη θέση ακολουθεί το «Nickel Boys» του ΡαΜέλ Ρος που μας γυρίζει στη Φλόριντα της δεκαετίας του ’60. Στο επίκεντρο δύο αγόρια που οι οικογένειές τους τα στέλνουν σε ένα από τα πιο αυταρχικά και κακοποιητικά σχολεία της εποχής. Οι κριτικοί το λάτρεψαν και η Ακαδημία Κινηματογράφου του χάρισε δύο υποψηφιότητες για Όσκαρ.
Τη δεκάδα κλείνει το «Nosferatu» του Ρόμπερτ Ιγκερς με τον Μπιλ Σκάργκαρντ να προκαλεί ανατριχίλες ως κόμης Ορλοκ. Εξίσου ανατριχιαστική και αρκούντως σκοτεινή είναι η ατμόσφαιρα που κυριαρχεί στην ταινία, ενώ οι Νίκολας Χουλτ, Λίλι Ρόουζ Ντεπ και Γουίλεμ Νταφόε διαπρέπουν ο καθένας στο ρόλο του.
Επιπλέον, το ΝΜΕ ψηφίζει ακόμα τις ταινίες «Αμαρτωλοί» του Ράιαν Κούγκλερ, «The ballad of Wallis Island» του Τζέιμς Γκρίφιθς, το «The Brutalist» του Μπρέιντι Κορμπέ, το «The monkey» του Οζγκουντ Πέρκινς και το «Φοινικικό σχέδιο» του Γουες Αντερσον.
Πηγή
