Ήταν 15 Μαρτίου όταν οι εκλογές που έγιναν στην «Κεντρική Ένωση Επιμελητηρίων Ελλάδoς»
έστειλαν ηχηρό μήνυμα κοινωνικής δυσαρέσκειας προς την Κυβέρνηση,
καθώς ο πολυσυζητημένος Γιάννης Μπρατάκος
ηττήθηκε πανηγυρικώς από τον επίσης «γαλάζιο» Γιάννη Βουτσινά,
παρ’ ότι υποστηρίχθηκε μανιωδώς από σύσσωμον τον κομματικό μηχανισμό,
όντας ο «εκλεκτός» τού Πρωθυπουργού.
Όμως, πριν καν συμπληρωθούν δύο εβδομάδες από το κάζο -ήτοι, στις 27 Μαρτίου-
τα πράγματα έμελλε να εξελίσσονταν πολύ χειρότερα για την εκπίπτουσα «Ν.Δ.»,
καθώς εκείνην την ημέρα έπεσε ένα συνδικαλιστικό προπύργιό της.
Έτσι, μετά από 26 χρόνια,
η «Ένωση Ιατρών Νοσοκομείων Αθηνών-Πειραιώς»
εψήφισε την παράταξη που πρόσκειται στο «Κ.Κ.Ε.»
και προσέθεσε ακόμη έναν οξύ πονοκέφαλο στον Κυριάκο Μητσοτάκη,
ο οποίος υπόκειται πια σε ασφυκτικές πιέσεις
από τα πολλά ανοιχτά μέτωπα που υπάρχουν εντός τού κόμματος
και τον σύρουν να απαρνηθεί τη διαχρονική ανεμελιά του.
«Η Ματίνα Παγώνη και ο Μητσοτάκης που κάνει το παγώνι»,
θα ημπορούσε να ήταν τίτλος σε πολιτική παραμυθία,
όμως είναι η δυστοπική πραγματικότητα για τον καταρρέοντα ηγέτη,
αφού τα τρικυμιώδη απόνερα τής εκκωφαντικής συνδικαλιστικής ήττας
αφήνουν ανοιχτό το ενδεχόμενο να ακολουθήσει τσουνάμι εξελίξεων.
Η άκρως πετυχημένη -επιστημονικώς και συνδικαλιστικώς- Παγώνη,
το φυσάει και δεν κρυώνει μετά την αποτυχία τής επανεκλογής της
(υπήρξε επί 12 συναπτά έτη πρόεδρος στην «Ε.Ι.Ν.Α.Π.»,
ενώ -νωρίτερα- ήταν επί περίπου 7 χρόνια μέλος στο «Διοικητικό Συμβούλιο»)
και πνέει μένεα κατά των υπευθύνων τού «Βατερλό».
Η χθεσινή παρουσία της στην πρωϊνή εκπομπή «Ώρα Ελλάδος» τού «Open»,
ήταν ένα προσωπικό μανιφέστο με ευθείες βολές
κατά τού υφυπουργού Μάριου Θεμιστοκλέους και τού ιδίου τού Πρωθυπουργού,
για τούς χειρισμούς που έχουν οδηγήσει το «Εθνικό Σύστημα Υγείας» σε αδιέξοδο
(ειρήσθω εν παρόδω,
η εκρηκτική Ματίνα άφησε στο απυρόβλητο τον Σπυρίδωνα-Άδωνη Γεωργιάδη,
για λόγους που ίσως μαρτυρούν έναν συναισθηματικό ιδρυματισμό·
όπως όταν ήταν φοιτήτρια στη Νάπολη,
είχε φτάσει -ούσα μόνη κι απροστάτευτη στην άγρια πόλη τής νότιας Ιταλίας-
να ένιωθε «οικογένεια» με τη μαφιόζικη φαμίλια που τής ενοικίαζε το σπίτι,
τοιουτοτρόπως δείχνει να είναι κι εδώ δέσμια τής έννοιας «Φιλότιμο»,
με αποτέλεσμα να υπονομεύεται η ευθυκρισία της
από την προσωπική συμπάθεια που τρέφει προς τον καθ’ ύλιν αρμόδιο υπουργό
και την οδηγεί -εν προκειμένω- να τον εξαιρεί από τις ευθύνες τής νευραλγικής καθέδρας του).
Μ’ αυτά και μ’ αυτά,
σταχυολογήσαμε τις πιο χαρακτηριστικές τοποθετήσεις τής Ματίνας Παγώνη,
όπου κατακεραυνώνει πρόσωπα και σεσημασμένες παθογένειες.
Ιδού..:
* «Πολλά τα προβλήματα στην παράταξη·
Τέμπη…, (και) όλα αυτά που έχουν δημιουργηθεί.
Επιπλέον, απ’ το Υπουργείο Υγείας είναι τρία πράγματα που έφταιξαν:
Το θέμα τού Υφυπουργού με τις Εφημερίες,
που (τού) το είχαμε επισημάνει εδώ και τρεις-τέσσερις μήνες·
είχαμε κάνει και συνάντηση (για το θέμα).
Είχαμε πει και ζητήσει,
ότι τα νοσοκομεία δεν μπορούν να μπουν σε καθημερινή πρωϊνή εφημέρευση·
δεν μπορούν οι γιατροί να εφημερεύουνε κάθε μέρα, γενική εφημερία πρωϊνή,
γιατί είναι κατάκοποι μετά, οι ειδικευόμενοι δεν εκπαιδεύονται,
δεν γίνονται τακτικά χειρουργεία, πιάνουν οι παθολογικές κλινικές όλα τα κρεβάτια.
Τα εξηγήσαμε, τα είπαμε, τα ξαναείπαμε…
Από ’κεί και πέρα, ο καθένας τι έχει στο κεφάλι του, είναι δικό του θέμα·
δεν θα καθίσω εγώ να το λύσω.».
* «Εμείς, όταν επισκεφθήκαμε τα νοσοκομεία ως υποψήφιοι, ξέραμε και τ’ αποτελέσματα.».
«Οι συνάδελφοι λέγανε “Δεν έχουμε μ’ εσάς προσωπικά τίποτα.”.
Το θέμα είναι ότι,
το ζήτημα των εφημεριών έχει κάνει άνω-κάτω τα νοσοκομεία τού λεκανοπεδίου
και μάλιστα -τρεις μέρες πριν (από) τις εκλογές-
μπήκανε το Ασκληπιείο Βούλας, το Τζάνειο και το Θριάσιο την τελευταία στιγμή
(στο σύστημα των εφημεριών).
Αυτά πληρώσαμε. Καλά κάνανε οι συνάδελφοι.».
* «(δημοσιογραφική ερώτηση):
Κυρία Παγώνη,
στον δημόσιο διάλογο λέγεται πως (το γεγονός ότι)
η “Νέα Δημοκρατία” έχασε τούς γιατρούς και τα επιμελητήρια,
είναι απόλυτη ένδειξη τής δημοσκοπικής ένδειας.
(απάντηση Ματίνας Παγώνη):
Απευθυνθείτε στο Μαξίμου και όχι σ’ εμένα. Τις αποφάσεις τις παίρνουν εκεί.».
* «(αναφερόμενη στον έτερο υφυπουργό Μπαρτζόπουλο):
Το νομοσχέδιο για την “Ψυχική Υγεία”
έχει κάνει άνω-κάτω τα ψυχιατρικά νοσοκομεία και τις δομές,
δεν έγινε η συζήτηση που έπρεπε να γίνει με τούς φορείς,
και αν δείτε τι ψήφους πήραμε από το “Δρομοκαΐτειο” κι από το “Δαφνί”,
θα καταλάβετε γιατί φτάσαμε εδώ.».
* «(δημοσιογραφική επισήμανση-ερώτηση):
Η Κοινωνία κοχλάζει για τα Νοσοκομεία, για τα Σχολεία, για την Ακρίβεια, για τη Δικαιοσύνη.
Αυτό το πράγμα φτάνει “πάνω”;
(απάντηση Ματίνας Παγώνη):
Πιστεύω ότι στον Πρωθυπουργό μεταφέρουν αυτά τα “ωραία” που τούς αρέσουν.
Δεν μεταφέρουν την Αλήθεια.
Θεωρώ ότι ο Πρωθυπουργός θα πρέπει ν’ ακούει τα άτομα που ξέρουν (την κατάσταση).
Νομίζω ότι αυτοί που μεταφέρουν στον Πρωθυπουργό τα γεγονότα,
δεν τα μεταφέρουν όπως είναι στην Πραγματικότητα.».
…
Κατόπιν τούτων, θέτουμε το πολύπτυχο ακροτελεύτιο ερώτημα:
Όταν ένας Πρωθυπουργός χρειάζεται μεταφορείς για να γνωρίζει την Πραγματικότητα,
όταν ένας Πρωθυπουργός επαφίεται στην (όποια) αξιοπιστία των μεταφορέων
προκειμένου να γνωρίζει την Πραγματικότητα,
όταν ένας Πρωθυπουργός χρειάζεται «δεκανίκια» για να έχει επαφή με την Πραγματικότητα,
όταν ένας πρωθυπουργός αποφεύγει να έχει ιδίαν αντίληψιν για την Πραγματικότητα,
όταν -εν τέλει- ένας Πρωθυπουργός αποδεικνύει ότι δεν έχει επαφή με την Πραγματικότητα,
αξίζει να είναι Πρωθυπουργός;
Η απάντηση δική μας…
μ.Γ.
