Μια νέα επιστημονική έρευνα αποκαλύπτει ότι οι εγκέφαλοι των ατόμων με ψυχοπαθητική προσωπικότητα παρουσιάζουν κοινά δομικά χαρακτηριστικά, τα οποία τους διαφοροποιούν από τον γενικό πληθυσμό. Η ανακάλυψη αυτή ενδέχεται να συμβάλει καθοριστικά στην καλύτερη κατανόηση της ψυχοπάθειας και στην ανάπτυξη πιο αποτελεσματικών προσεγγίσεων για την αντιμετώπισή της.
Η μελέτη πραγματοποιήθηκε από επιστήμονες του Ερευνητικού Κέντρου Jülich και του Πανεπιστημίου RWTH Aachen στη Γερμανία. Οι ερευνητές συνέκριναν μαγνητικές τομογραφίες εγκεφάλου από άνδρες που είχαν διαγνωστεί ως ψυχοπαθείς, με αντίστοιχες τομογραφίες ανδρών χωρίς ψυχοπαθητικά χαρακτηριστικά, σύμφωνα με δημοσίευμα του Science Alert.
Όπως επισημαίνουν οι επιστήμονες στο περιοδικό European Archives of Psychiatry and Clinical Neuroscience, «η ψυχοπάθεια αποτελεί έναν από τους ισχυρότερους προγνωστικούς δείκτες για σοβαρές και επαναλαμβανόμενες πράξεις βίας».
Η διάγνωση έγινε με χρήση του εργαλείου PCL-R (Psychopathy Checklist-Revised), το οποίο βασίζεται σε συνεντεύξεις, αξιολογήσεις ειδικών και επίσημα έγγραφα, και καταλήγει σε τρεις βαθμολογίες: συνολική, παράγοντα 1 (σχετικός με διαπροσωπικά και συναισθηματικά χαρακτηριστικά) και παράγοντα 2 (σχετικός με παρορμητική και αντικοινωνική συμπεριφορά).
Ποιες περιοχές του εγκεφάλου επηρεάζονται;
Η έρευνα έδειξε ότι αν και οι διαφοροποιήσεις στις περιοχές που σχετίζονται με τον παράγοντα 1 ήταν περιορισμένες, στον παράγοντα 2 παρατηρήθηκαν σημαντικές μειώσεις όγκου σε συγκεκριμένες εγκεφαλικές περιοχές. Συγκεκριμένα, οι αλλαγές εντοπίστηκαν στη γέφυρα του εγκεφαλικού στελέχους, τον θάλαμο, τα βασικά γάγγλια και τον νησιωτικό φλοιό.
Αυτές οι περιοχές είναι άμεσα εμπλεκόμενες στη ρύθμιση ακούσιων ενεργειών, την επεξεργασία συναισθημάτων, την ανάλυση αισθητηριακών πληροφοριών και τη λήψη αποφάσεων — λειτουργίες που επηρεάζουν καθοριστικά τον τρόπο με τον οποίο ένα άτομο αντιδρά στο περιβάλλον του.
Μικρότερος συνολικός εγκεφαλικός όγκος
Επιπλέον, οι εγκέφαλοι των ψυχοπαθών βρέθηκαν να είναι κατά μέσο όρο 1,45% μικρότεροι σε συνολικό όγκο από εκείνους της ομάδας ελέγχου. Αν και το εύρημα αυτό δεν μπορεί να ερμηνευτεί με σαφήνεια, ενδέχεται να υποδηλώνει αναπτυξιακές διαφορές ή εγκεφαλικές αλλοιώσεις που σχετίζονται με την ψυχοπαθητική συμπεριφορά.
Οι ερευνητές καταλήγουν στο συμπέρασμα ότι οι αντικοινωνικές και παρορμητικές συμπεριφορές που μετριούνται μέσω του παράγοντα 2, σχετίζονται με αλλοιώσεις σε μετωπιαίους και υποφλοιώδεις εγκεφαλικούς κυκλώματα, τα οποία ρυθμίζουν τη συμπεριφορά.
Οι προοπτικές για το μέλλον
Παρά το γεγονός ότι πρόκειται για μελέτη σχετικά περιορισμένης κλίμακας, τα ευρήματα παρέχουν σημαντική βάση για μελλοντικές έρευνες. Επόμενα βήματα θα μπορούσαν να εξετάσουν τον ρόλο παραγόντων όπως η χρήση ουσιών ή οι τραυματικές εμπειρίες στη διαμόρφωση αυτών των εγκεφαλικών διαφορών, προκειμένου να εντοπιστούν οι βαθύτερες αιτίες της ψυχοπάθειας.
Η επιστήμη συνεχίζει να φωτίζει τις πολύπλοκες πτυχές της ανθρώπινης προσωπικότητας — και η ψυχοπάθεια είναι σίγουρα μία από τις πιο δυσερμήνευτες.
