«Δεν βοηθάει καθόλου εκείνη η παρηγοριά “ο Θάνος θα είναι πάντα μαζί μας”. Γιατί δεν είναι, μην γελιόμαστε, δεν είναι», ανέφερε μεταξύ άλλων ο δημιουργός
«Προβληματίζομαι για το αν μπορώ να δημοσιοποιήσω μία ιστορία. Είναι πολύ προσωπική, από εκείνες που δεν ξέρω αν είναι σωστό να τις μοιράζεσαι, κυρίως όταν έχουν να κάνουν με ύστατες στιγμές. Έπρεπε να πάρω και κάποια ΟΚ πριν το κάνω».
Η αφήγηση του Οδυσσέα Ιωάννου για μία από τις τελευταίες του συναντήσεις με τον Θάνο Μικρούτσικο αποκαλύπτει, με τρόπο λεπτό και ανθρώπινο, τον χαρακτήρα του συνθέτη. Αναρτώντας την ιστορία στον προσωπικό του λογαριασμό στο Facebook, ο στιχουργός θέλησε να αποδώσει έναν συγκινητικό φόρο τιμής στη γενναιοδωρία και την καθαρότητα του αγαπημένου συνθέτη.
Ένας άνθρωπος που, ακόμη και στις ύστατες στιγμές του, έβαζε τη μουσική πάνω απ’ όλα και είχε το σπάνιο χάρισμα να αναγνωρίζει και να στηρίζει γενναιόδωρα τους συναδέλφους του.
Αναλυτικά η ανάρτηση του Οδυσσέα Ιωάννου:
Προβληματίζομαι μέρες αν μπορώ να δημοσιοποιήσω μία ιστορία. Έπρεπε να πάρω και κάποια ΟΚ πριν το κάνω. Είναι πολύ προσωπική, από εκείνες που δεν ξέρω αν είναι σωστό να τις μοιράζεσαι, κυρίως όταν έχουν να κάνουν με ύστατες στιγμές. Το κουβέντιασα και με την Μαρία του και μου είπε γράψτο. Εκείνη την ημέρα είχαμε μόλις ηχογραφήσει στο στούντιο το τραγούδι «Θα μιλήσουν άλλοι» με τον Γιώργο Νταλάρα. Μου έστειλε την πρώτη αμιξάριστη ηχογράφηση ο Μίλτος στο κινητό. Το απόγευμα θα πήγαινα πάλι στο ΜETROPOLITAN, στον Θάνο. Ήταν οι τελευταίες μέρες. Μόλις μπήκα στο δωμάτιο τον είδα κάπως πιο ευδιάθετο από ότι τις προηγούμενες. Έκανε πλάκα, μιλούσε περισσότερο. Πήρα το θάρρος, και για να διώξω και το μυαλό του αλλού ,του λέω “μόλις γράψαμε ένα καινούργιο τραγουδάκι, θέλεις να το ακούσεις;”Βέβαια! λέει. Το άκουσε προσεκτικά, μόλις τελείωσε τον ρώτησα αν του αρέσει. Πέρασαν λίγα δευτερόλεπτα, κοίταζε προς στο παράθυρο και στο τέλος μού λέει βουρκωμένος « Όλα τα τραγούδια είναι όμορφα, να μην αφήσετε κανέναν να πει κακή κουβέντα για τα τραγούδια, να τα υπερασπίζεστε τα τραγούδια» και έγειρε εξαντλημένος και κοιμήθηκε. Είναι κάποιες μνήμες σκέτες πέτρες. Δεν βοηθάει καθόλου εκείνη η παρηγοριά «ο Θάνος θα είναι πάντα μαζί μας». Γιατί δεν είναι, μην γελιόμαστε, δεν είναι. Εντάξει, κάποιες μέρες τον αισθάνεσαι παρόντα. Κάποιες άλλες τον ψάχνω και δεν τον βρίσκω πουθενά. Δεν σηκώνει τηλέφωνα.
Πηγή
