«Μέχρι να σβήσουν τ’ άστρα»: Η παράσταση του Βαγγέλη Θεοδωρόπουλου για τις οικογενειακές σχέσεις

Μια παράσταση για τις ανθρώπινες σχέσεις και τη δύναμή τους να αντέχουν στον χρόνο στο θέατρο «Χώρα»

Βρισκόμαστε στην Αγγλία του σήμερα. Μια τυπική οικογένεια ετοιμάζεται για τον γάμο της μικρότερης από τις τρεις αδελφές, η οποία παντρεύεται τον Πολωνό, Μάρεκ. Μέσα σε αυτό το πλαίσιο – τον γάμο και όλα όσα τον περιβάλλουν, από την προετοιμασία, το δείπνο και το πάρτι – παρακολουθούμε τις αμέτρητες αποκαλύψεις που ξεπηδούν ανάμεσα στα μέλη της οικογένειας. Το «μυστήριο» γίνεται αφορμή για μια ουσιαστική γνωριμία με τους χαρακτήρες και όσα κρύβονται κάτω από την επιφάνεια.

Η εξέλιξη κάθε χαρακτήρα αποτελεί κεντρικό άξονα του έργου. Η σκηνοθεσία του Βαγγέλη Θεοδωρόπουλου, αναδεικνύει αυτή τη διαδικασία και καλεί τον θεατή να παρατηρήσει προσεκτικά τις αντιδράσεις, τις θέσεις και τις λεπτές μετατοπίσεις των ρόλων μέσα σε καθημερινές, φαινομενικά απλές καταστάσεις. Αν και το έργο μπορεί αρχικά να εξελίσσεται αργά, χωρίς έντονη δράση, στην πραγματικότητα καλλιεργεί μια διάθεση παρατήρησης και ανταμείβει τον θεατή που παραμένει παρών και προσεκτικός.

Η δυναμική του οικογενειακού τραπεζιού

Το κείμενο της Μπεθ Στιλ είναι καθαρό, ρέει φυσικά και φωτίζει σχέσεις, απόψεις και συνθήκες που επηρεάζουν την οικογενειακή ισορροπία. Το έργο αποπνέει μια έντονα «αγγλική» ατμόσφαιρα, αλλά ταυτόχρονα συναντά κοινά σημεία με το γνώριμο ελληνικό οικογενειακό τραπέζι. Γι’ αυτό και το «τραπέζι» βρίσκεται στον πυρήνα της σκηνοθετικής πρότασης του Θεοδωρόπουλου, αποκαλύπτοντας τη δύναμη που μπορεί να ασκήσει ως χώρος συνάντησης, σύγκρουσης και σύνδεσης. Σύμφωνα με την ψυχολογία, τα οικογενειακά γεύματα φέρνουν τους ανθρώπους πιο κοντά – το φαγητό, βάσει ερευνών, ενισχύει το δέσιμο. Ταυτόχρονα όμως, στο ίδιο περιβάλλον γεννιούνται και οι συγκρούσεις.

Η ένταση χτίζεται γρήγορα και η «έκρηξη» συχνά συμβαίνει ακριβώς πάνω στο τραπέζι. Αυτή η θεωρία καθίσταται ολοφάνερη στο «Μέχρι να σβήσουν τ’ άστρα». Η δυναμική της οικογένειας οικοδομείται γύρω από το τραπέζι και διαχέεται στις επόμενες σκηνές μέσα από συγκρούσεις και αποκαλύψεις.

Ερμηνείες που κάνουν τη διαφορά

Το σκηνικό και τα κοστούμια μάς μεταφέρουν αποτελεσματικά στη σύγχρονη Αγγλία, ενώ οι ερμηνείες αναδεικνύουν την εξέλιξη των χαρακτήρων με ακρίβεια και συνέπεια. Κάθε κίνηση, κάθε βλέμμα, είναι μελετημένο και ουσιαστικό. Οι τρεις αδελφές – με εμφανή την επιρροή του τσεχοφικού ρεαλισμού στη γραφή της Στιλ – αποδίδονται υποδειγματικά από τις Άννα Καλαϊτζίδου, Σύρμω Κεκέ και Ελίνα Ρίζου. Οι τρεις τους δημιουργούν έναν εξαιρετικό συνδυασμό, αποτυπώνοντας την πολυπλοκότητα της αδελφικής σχέσης: αγάπη, αγωνία, αλλά και το υπόγειο, σιωπηλό ανταγωνιστικό στοιχείο που συχνά τη συνοδεύει.

Από τη άλλη, οι άντρες της οικογένειας, Χάρης Γρηγορόπουλος, Δαυίδ Μαλτέζε, Χρίστος Στυλιανού και Κώστας Φλωκατούλας, αποδίδουν με ακρίβεια τη θέση των ανδρικών ρόλων σε τέτοιες οικογενειακές συνθήκες. Εκπροσωπώντας διαφορετικές γενιές φανερώνουν το πώς μπορεί να «ραγίσει» αυτή η στιβαρότητα. Έχει ενδιαφέρον το πώς βλέπουμε αυτούς τους χαρακτήρες να σπάνε, να αποκαλύπτουν το σημείο καμπής τους.

Η Μαρία Κατσιαδάκη, στον ρόλο της «Θείας Κάρολ», επικοινωνεί την ερμηνεία της άμεσα στο κοινό, κάνοντάς σε να νιώθεις καλεσμένος στο τραπέζι του γάμου. Με την παρουσία της φανερώνει επίσης, τη δύναμη των γυναικών σε τέτοιες κοινωνικές περιστάσεις.

Σημαντικό και μελετημένο στοιχείο του κειμένου και της σκηνοθεσίας αποτελεί η θέση των παιδιών στα οικογενειακά τραπέζια και γενικότερα μέσα στην οικογενειακή δομή – η Μαντώ Μιχαλιού και η Υακίνθη Κωνσταντοπούλου ενσαρκώνουν αυτούς τους ρόλους. Η υποτίμηση της γνώμης τους, ο τρόπος με τον οποίο ακούγονται, το πώς μπορούν να σώσουν καταστάσεις ή αντίθετα να τις οδηγήσουν στην καταστροφή, είναι στοιχεία της παράστασης που, αν κανείς εστιάσει σε αυτά, φωτίζουν πολλές πτυχές της καθημερινότητας με νέο τρόπο.

Ο ρόλος της Σάρα, του μικρότερου σε ηλικία ρόλου στο έργο υπάρχει ακριβώς για αυτό τον σκοπό. Αθωότητα, δύναμη και αλήθεια – είναι τα στοιχεία που η μικρή ηθοποιός μεταδίδει με επιτυχία.

Αισθητική που ξεχωρίζει

Η στιγμή που ξεχωρίζει και αναδεικνύει σκηνογραφία, μουσική, κίνηση και φωτισμούς είναι το στιγμιότυπο από το πάρτι του γάμου. Ο Πάρις Μέξης, ο Άγγελος Τριανταφύλλου, η Ξένια Θεμελή και ο Σάκης Μπιρμπίλης, ο καθένας με τη δική του συμβολή, ενισχύουν την αισθητική και την ατμόσφαιρα της παράστασης.

Το «Μέχρι να σβήσουν τ’ άστρα» είναι μία παράσταση που απαιτεί την προσοχή μας, καθώς αναλύει τις σχέσεις που κατακλύζουν τη ζωή μας και μέσα από μικρές αλλά ουσιαστικές στιγμές. Προτείνει τρόπους με τους οποίους μπορεί κανείς να σταθεί απέναντι στα απρόοπτα και τις δυσκολίες της καθημερινότητας. Με λεπτότητα και ειλικρίνεια, υπενθυμίζει ότι οι ανθρώπινοι δεσμοί, ακόμη και μέσα στις πιο απαιτητικές συνθήκες, παραμένουν η δύναμη που καθορίζει την πορεία μας.

Μέχρι να σβήσουν τ’ άστρα

Θέατρο Χώρα: Αμοργού 20

Κείμενο:Μπεθ Στιλ

Σκηνοθεσία: Βαγγέλης Θεοδωρόπουλος

Πρωταγωνιστούν: Χάρης Γρηγορόπουλος, Άννα Καλαϊτζίδου, Μαρία Κατσιαδάκη, Σύρμω Κεκέ, Υακίνθη Κωνσταντοπούλου, Δαυίδ Μαλτέζε, Μαντώ Μιχαλιού, Ελίνα Ρίζου, Χρίστος Στυλιανού, Κώστας Φλωκατούλας

Πηγή