Συνεχίζεται ο δημόσιος διάλογος για το κατά πόσον το έργο «ανήκει» στον δημιουργό ή τους κληρονόμους του
Συνεχίζονται οι δημόσιες τοποθετήσεις εγνωσμένων καλλιτεχνών για το κατά πόσον μπορεί να παιχτεί σε συναυλίες στο εξωτερικό το έργο του Μάνου Χατζηδάκι, την ώρα που ο κληρονόμος και γιος του Γιώργος Χατζηδάκις, έχει δηλώσει ότι δεν το επιτρέπει.
Με ερμηνευτές τους Νατάσσα Μποφίλιου και Γιάννη Χαρούλη, υπό την καλλιτεχνική διεύθυνση του με καλλιτεχνικό διευθυντή τον Πάνο Λιαρόπουλο, καθηγητή Σύνθεσης στο Berklee College of Music και Πιάνου στο μουσικό τμήμα του University of Massachusetts Boston. Η συναυλία θα περιλαμβάνει επίσης το έργο του Μίκη Θεοδωράκη, για το οποίο δεν έχει δημιουργηθεί ζήτημα. Παρά την άρνηση του κληρονόμου Χατζηδάκι, η εταιρεία παραγωγής της περιοδείας -που περιλαμβάνει συναυλίες στην Ευρώπη και την Αμερική- ισχυρίζεται πως καθώς πρόκειται για παραστάσεις εκτός Ελλάδος, δεν υπάρχει ζήτημα.
Η αφίσα της παγκόσμιας περιοδείας Μποφίλιου – Χαρούλη με τραγούδια του Μάνου Χατζηδάκι και του Μίκη Θεοδωράκη
Ρεμπούτσικα: Ο Μάνος Χατζηδάκις δεν θα έδινε ποτέ άδεια, αν ζούσε
Η μουσικός και συνθέτρια Ευανθία Ρεμπούτσικα υπερασπίστηκε την απαγόρευση να παιχτεί το έργο, τονίζοντας πως αν ήταν εν ζωή ο Μάνος Χατζηδάκις, δεν θα έδινε ποτέ την άδειά του: «Είμαι απολύτως σύμφωνη με τη στάση του γιου του Μάνου Χατζιδάκι και θεωρώ απόλυτα θεμιτό να προστατεύει τη χρήση του έργου του πατέρα του» γράφει σε ανάρτησή της στο facebook και συνεχίζει: «Η μουσική του έχει μια ποιότητα τόσο λεπτή και ουσιαστική, που απαιτεί ιδιαίτερη φροντίδα στον τρόπο με τον οποίο παρουσιάζεται. Ακόμη και όταν ακούω το έργο του σε μια διαφήμιση που σκοπό έχει να βοηθήσει παιδιά και σχολεία, νιώθω απλώς την ανάγκη να θυμίζω πόσο σημαντικό είναι να προσεγγίζουμε αυτή την κληρονομιά με ευαισθησία. Η μουσική του Χατζιδάκι έχει έναν κόσμο δικό της και ο σεβασμός προς αυτόν τον κόσμο είναι για μένα ουσιώδης, όχι μόνο απέναντι στο έργο αλλά και απέναντι σε όσους το εκπροσωπούν σήμερα».
«Γνωρίζοντάς τον, είμαι βέβαιη ότι ο Μάνος θα ήθελε οι επιλογές γύρω από τη μουσική του να γίνονται με προσοχή και αγάπη, όπως ακριβώς έκανε πάντα και ο ίδιος. Και αυτό το δικαίωμα των κληρονόμων του να προστατεύουν το έργο του αξίζει να το τιμούμε», γράφει η συνθέτρια και συνεχίζει, υπερασπιζόμενη τον Γιώργο Χατζηδάκι: «Ο χαρακτηρισμός ‘θετός γιός’, μου φαίνεται εντελώς περιττός, η πατρότητα δεν μετριέται με βιολογία αλλά με παρουσία, ευθύνη και αγάπη. Και εκεί ο Μάνος στάθηκε πατέρας με όλη τη σημασία της λέξης. Όλα αυτά τα σχόλια που γίνονται στο διαδίκτυο κατά του γιού του Μάνου που τον στοχοποιούν και τον κατηγορούν, είναι απαράδεκτα. Για ποια Ελλάδα μιλάμε που θέλει να ταξιδέψει στο εξωτερικό; Και με το έτσι θέλω, κάνω αυτό που θέλω χωρίς να σέβομαι τις αποφάσεις του κληρονόμου; Χρησιμοποιώντας το όνομα του; Αντί να σεβαστούμε την μνήμη του Μάνου ο οποίος δεν θα έδινε ποτέ την άδεια του αν ζούσε».
«Αντί να σεβαστούμε την μνήμη του Μάνου ο οποίος δεν θα έδινε ποτέ την άδεια του αν ζούσε. Όσον αφορά τα ραδιόφωνα που άκουσα πως δεν παίζεται ο Μάνος, να ρωτήσετε κάποιους άλλους και όχι τον γιό του. Τελικά δεν υπάρχει ούτε σεβασμός, ούτε ποιότητα, μόνο συμφέρον», καταλήγει.
Καραμουρατίδης: Το έργο του πάνω από όλους, το χρειαζόμαστε παντού
Αντίθετη είναι η τοποθέτηση του επίσης μουσικού και συνθέτη Θέμη Καραμουρατίδη, που επί χρόνια έχει συνεργαστεί στενά με την τραγουδίστρια Νατάσσα Μποφίλιου, ενώ είναι επίσης ο συνθέτης του τραγουδιού «Κοίτα Εγώ», που ερμηνεύει η ίδια με τον Γιάννη Χαρούλη. Όπως υποστηρίζει σε αυτόν τον ιδιότυπο δημόσιο διάλογο που έχει ανοίξει, το έργο του Μάνου Χατζηδάκι είναι υπεράνω όλων και πρέπει να παίζεται παντού, καθώς κάνει τον κόσμο μας καλύτερο, ενώ υπονοεί πως όλη η συζήτηση έχει υποκινηθεί λόγω προσωπικών συμπαθειών και αντιπαθειών.
Η Νατάσα Μποφίλιου και ο Γιάννης Χαρούλης
«Απολαμβάνω ΟΛΕΣ τις παραπάνω χρήσεις της μουσικής του γιατί κάνουν τη ζωή μας ομορφότερη, απλώνουν την Συνομωσία του έργου και της ουσίας του και μεταφέρουν στην δύσκολη μας καθημερινότητα κομμάτια υψηλής τέχνης», αναφέρει στην ανάρτησή του και σε άλλο σημείο τονίζει: «Το έργο του Μάνου Χατζιδακι (30 και πλέον χρόνια πεθαμένου) είναι όμως από αυτά τα έργα (3-4 στην Ελλάδα όχι παραπάνω) που είναι πάνω από τους ίδιους (και σίγουρα πολύ πάνω από τους τσιφλικάδες διαχειριστές τους και απ τους αυλικούς). Δεν μας ανήκει. Δεν είναι όλων. Ειναι πάνω από όλους. Το χρειαζόμαστε. ΠΑΝΤΟΥ. Είναι ανάσα.για αυτό και το τι είναι ηθικό από τα νόμιμα στην προκειμένη περίπτωση δεν είναι απλό. Γιατί δηλαδή παρόλο που είναι νόμιμο να παίξεις τη μουσική του Χατζιδάκι σε όλα τα θέατρα στον κόσμο και έχεις εξασφαλίσει τις νόμιμες άδειες, δεν είναι ηθικό να το κάνεις επειδή δεν σέβεσαι την προσωπική επιθυμία ενός διαχειριστή και της ομάδας του, ενώ παρόλο που είναι ανήθικο να φέρεσαι σε ενα τέτοιο έργο με προσωπικές συμπάθειες και εμπάθειες ως βασιλικότερος του βασιλέως είμαστε εντάξει επειδή ‘είναι νόμιμο’;».
Ο ίδιος τονίζει επίσης πως «είναι ξεκάθαρη συκοφαντία η καραμέλα περί παράκαμψης και καταπάτησης του πνευματικού δικαιώματος και δημιουργείται η εντύπωση πως δεν θα καταβληθούν τα δικαιώματα του Μάνου Χατζιδακι από τις παραστάσεις αυτές. Για κάθε τραγούδι, κάθε δημιουργού που θα παιχτεί καταβάλλονται χρήματα τα οποία φτάνουν στον δικαιούχο», ενώ στο σημείο αυτό αναφέρεται στον Γιώργο Χατζηδάκι ως: «κύριο θεοφανοπουλο-Χατζιδακι».
«Οι λέξεις ‘απαγόρευση’ και ‘συμμόρφωση’ στην τέχνη μου φέρνουν ανατριχίλα και με παραπέμπουν κάπου εξαιρετικά σκοτεινά που σε καμία μουσική δεν αξίζει», κλείνει την τοποθέτησή του ο Θέμης Καραμουρατίδης.
Πηγή
