Η σπουδαία ηθοποιός Κλαούντια Καρντινάλε πέθανε σε ηλικία 87 ετών, βάζοντας τέλος σε μια μακρά και λαμπρή πορεία στον κινηματογράφο.
Η Καριέρα της ξεκίνησε στη δεκαετία του ’60, όταν με το ταλέντο και τη γοητεία της καθιερώθηκε ως μία από τις μεγαλύτερες σταρ της εποχής.
Της: Έπης Τρίμη
Η Κλαούντια Καραντινάλε άφησε την τελευταία της πνοή στη Γαλλία, στο Νεμούρ κοντά στο Παρίσι, όπου ζούσε εδώ και χρόνια, έχοντας στο πλευρό της τα παιδιά της, όπως έκανε γνωστό ο ατζέντης της Λοράν Σαβρί.
Το πραγματικό της όνομα ήταν Κλοντ Ζοζεφίν Ροζ Καρντινάλε. Γεννημένη στην Τύνιδα στις 15 Απριλίου 1938 από Σικελούς γονείς, συνεργάστηκε με κορυφαίους δημιουργούς όπως ο Λουκίνο Βισκόντι, ο Φεντερίκο Φελίνι και ο Ρίτσαρντ Μπρουκς. «Μας αφήνει την παρακαταθήκη μιας ελεύθερης και εμπνευσμένης γυναίκας, τόσο ως άνθρωπος όσο και ως καλλιτέχνης», σημείωσε σε δήλωσή του ο Σαβρί.
Η πορεία προς τη δόξα
Η Καραντινάλε συγκαταλέγεται στις μεγάλες πρωταγωνίστριες του ιταλικού σινεμά. Με την ακτινοβολία, τη βραχνή φωνή, τα εκφραστικά μάτια και την ικανότητά της να ενσαρκώνει μια ευρεία γκάμα ρόλων, από την απλή Ναπολιτάνα μέχρι την αριστοκράτισσα, έγραψε ιστορία στη μεγάλη οθόνη.
Η πορεία της ξεκίνησε από τα καλλιστεία, όταν το 1957 κέρδισε τον τίτλο «Το πιο όμορφο κορίτσι της Τυνησίας» και ταξίδεψε στο Φεστιβάλ Βενετίας, όπου άνοιξε ο δρόμος για την καριέρα της. Έχοντας φοιτήσει στο Centro Sperimentale di Cinematografia στη Ρώμη, έκανε το ντεμπούτο της το 1958 στην ταινία «Goha» του Ζακ Μπαρατιέ με τον Ομάρ Σαρίφ, ενώ την ίδια χρονιά συμμετείχε στην κωμωδία του Μάριο Μονιτσέλι «Ο κλέψας του κλέψαντος».
Η γνωριμία της με τον παραγωγό Φράνκο Κριστάλντι την καθιέρωσε σε σύμβολο του σεξ και σύντροφό της, με τον οποίο απέκτησε οικογένεια πριν χωρίσουν το 1975. Αργότερα, μια μακρά σχέση με τον σκηνοθέτη Πασκουάλε Σκουϊτιέρι σημάδεψε τη ζωή της, από την οποία απέκτησε μία κόρη.
Κορυφαίες κινηματογραφικές στιγμές
Η Καραντινάλε πρωταγωνίστησε σε πλήθος ταινιών, από το «Είμαστε όλοι ένοχοι» του Πιέτρο Τζέρμι (1959), το έπος «Η Μάχη του Αούστερλιτς» (1960), μέχρι τον «Ρόκο και τ’ αδέλφια του» (1960) του Βισκόντι. Σημαντικός σταθμός υπήρξε η συμμετοχή της στο αριστούργημα του Φελίνι «Οκτώμισι» (1963) αλλά και στον «Γατόπαρδο» (1963), δίπλα στον Μπαρτ Λάνκαστερ και τον Αλέν Ντελόν.
Η διεθνής αναγνώριση ήρθε με το Χόλιγουντ, όπου το 1963 εμφανίστηκε στον «Ροζ Πάνθηρα» του Μπλέικ Έντουαρντς, ενώ δύο χρόνια αργότερα έπαιξε στο «Circus World» με τον Τζον Γουέιν και τη Ρίτα Χέιγουορθ. Το 1968 συμμετείχε στο κλασικό γουέστερν του Σέρτζιο Λεόνε, «Κάποτε στη Δύση».
Από το σινεμά στο θέατρο και οι τιμητικές διακρίσεις
Από τα μέσα της δεκαετίας του ’70 η Καραντινάλε έστρεψε το ενδιαφέρον της σε ευρωπαϊκές παραγωγές, ενώ εμφανίστηκε ξανά στο Χόλιγουντ με τον «Ροζ Πάνθηρα ξαναχτυπά» (1976). Σημαντική ήταν και η συμμετοχή της στο έργο του Φράνκο Τζεφιρέλι «Ο Ιησούς από τη Ναζαρέτ» (1977) και στο «Φιτζκαράλντο» του Βέρνερ Χέρτζογκ (1982).
Αν και δίσταζε να ανέβει στο θέατρο, το τόλμησε το 2000 στο Παρίσι με τη «Βενετσιάνα», ενώ ακολούθησαν περιοδείες στην Ιταλία και συμμετοχές σε έργα του Πιραντέλλο και του Τένεσι Ουίλιαμς.
Για την προσφορά της στο σινεμά τιμήθηκε με τη «Χρυσή Άρκτο» του Βερολίνου (2002), τη «Χρυσή Λεοπάρδαλη» του Λοκάρνο (2011), αλλά και με ανώτατες διακρίσεις από τις κυβερνήσεις της Ιταλίας και της Γαλλίας.
Μια γυναίκα-σύμβολο
Από το 2000, η Καραντινάλε υπηρέτησε ως Πρέσβειρα Καλής Θέλησης της Unesco για την υπεράσπιση των δικαιωμάτων των γυναικών, αποδεικνύοντας ότι η κληρονομιά της εκτείνεται πολύ πέρα από τον κινηματογράφο.
