Επιμέλεια: Γιάννα Μυράτ
Αναζητώντας τη γέννηση του street food, δηλαδή του φαγητού του δρόμου, όπως και με τα παγωτά του κόσμου, η μηχανή του χρόνου μας πάει πάλι στην πατρίδα μας.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΤΙΚΟΣ ΧΩΡΟΣ
Οι ρίζες του φαγητού του δρόμου μας ταξιδεύουν πολύ πίσω στην ιστορία, καθώς πιστεύεται ότι η πρώτη διανομή μαγειρεμένου φαγητού στο δρόμο, εντοπίζεται στην αρχαία Ελλάδα, όπου πουλούσαν μικρά τηγανητά ψάρια.
Το φαγητό του δρόμου, το συναντάμε και σε άλλους αρχαίους πολιτισμούς, όπως της Κίνας, Ινδίας και αρχαίας Ρώμης, και καταναλώνονταν ευρέως από τους φτωχούς κατοίκους των πόλεων, των οποίων τα σπίτια δεν είχαν φούρνους ή εστίες.
Σε όλο τον κόσμο, το φαγητό του δρόμου, είναι μερικές φορές συνώνυμο του γρήγορου φαγητού, το οποίο τρώει κανείς στο πόδι ή καθιστός, ωστόσο δεν πρέπει να συγχέεται με το σημερινό fast food, καθώς η όλη διαδικασία και κουλτούρα είναι εντελώς διαφορετική.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΤΙΚΟΣ ΧΩΡΟΣ
Στην μακρά ιστορία του, το street food έχει υποτιμηθεί, επικριθεί, διωχθεί, ακόμα και απαγορευτεί από οργανισμούς υγείας και κυβερνήσεις, ως μη ελεγχόμενο, επικίνδυνο για την υγεία, και αμφιβόλου ποιότητας. Όμως τα σημερινά δεδομένα μας δείχνουν ότι, όσο πλέον περισσότερος κόσμος το απολαμβάνει, τόσο αυτό λαμβάνει παγκόσμια αναγνώριση!
Η παγκόσμια άνοδος του street food «κλέβει» τα καθίσματα των εστιατορίων
Η άνοδος των πάγκων με φαγητό του δρόμου έχει εξελιχθεί στις υπαίθριες αγορές μετά το ξέσπασμα του Covid-19.
Αυτό που κάποτε θεωρούνταν τρέλα των χίπστερ, το street food αναπτύσσεται πολύ πιο γρήγορα από την αγορά του φαστ φουντ στον δυτικό κόσμο.
Σύμφωνα με τους αναλυτές γαστρονομίας, το 48% των καταναλωτών αναφέρει ότι δίνει προτεραιότητα σε μια αυθεντική γευστική εμπειρία σε σχέση με την τιμή του φαγητού και έλκεται περισσότερο από ένα ευρύτερο φάσμα χωρών και πολιτισμών.
Για τους ταξιδιώτες της γεύσης, η δυνατότητα επιλογής μεταξύ ενός γνωστού ντόπιου εδέσματος κι ενός διαφορετικού, που θα τους προσφέρει μια γευστική εμπειρία χωρίς να πρέπει να την χρυσοπληρώσουν σε ένα εστιατόριο, είναι δελεαστική.
Για παράδειγμα, ένας Νεοϋορκέζος έχει την ευκαιρία να καταναλώσει το κλασικό αμερικάνικο χοτντόγκ, την γνωστή του πίτσα ή ακόμα κι ένα πιτόγυρο, ή απλά να γυρίσει μια υδρόγειο σφαίρα και να ακουμπήσει το δάχτυλο στην τύχη: για όποια χώρα και αν του κάτσει, θα βρει μια γωνιά που να πωλείται φαγητό του δρόμου της, στην δική του πόλη, που κάποτε ήταν απαγορευμένο.
Οι λόγοι της ανόδου του Street Food
Σύμφωνα με τους αναλυτές, ένας από τους λόγους που το street food είναι σε άνοδο, είναι ότι ο Covid-19 συνέβαλε σε αυτό. Κατά τη διάρκεια της πανδημίας, πολλές μικρές επιχειρήσεις στράφηκαν στους υπαίθριους πάγκους και στο delivery, για να μπορέσουν να επιβιώσουν, καθώς το φαγητό σε εσωτερικούς χώρους ήταν περιορισμένο.
Βλέποντας ότι ήδη υπήρχε δημοτικότητα στα γεύματα σε υπαίθριες αγορές, πολλοί είδαν την ευκαιρία να ανθίσουν στην πανδημία. Η ιδέα της υπαίθριας τραπεζαρίας πρόσφερε μια αίσθηση ασφάλειας με την κοινωνική απόσταση να διατηρείται ευκολότερα σε εξωτερικούς χώρους.
Επιπλέον, πολλοί άνθρωποι λένε ότι προτιμούν να υποστηρίξουν τις μικρές επιχειρήσεις και να μάθουν για άλλες κουζίνες στην πιο αγνή τους μορφή.
Μια βρετανική έρευνα αναφέρει ανάπτυξη 82% στον κλάδο του street food και δείχνει μια τάση ότι μπορεί να γίνει μέρος της βρετανικής κουλτούρας. Πολλοί εργαζόμενοι μπορούν πλέον να αγοράσουν το μεσημεριανό τους από καροτσάκια street food και να φάνε κάτι υγιεινό, οικονομικό και μοναδικό, σε μια ταχύτητα που τα περισσότερα εστιατόρια απλά δεν μπορούν να προσφέρουν.
Η πολυπολιτισμικότητα που πλέον συναντάται στις περισσότερες χώρες και μεγαλουπόλεις είναι ένας ακόμα λόγος για την άνοδο του street food, όπου κάποιος μπορεί, μέσω του… “στομαχιού”, να έρθει σε επαφή με την πατρίδα του.
Οι Millennials δείχνουν να είναι οι πιο πρόθυμοι να δοκιμάσουν τα πάντα, και να απολαύσουν ένα γεύμα που τρώγεται με τα χέρια, στάζει, λερώνει, καίει ή γλυκίζει, αλλά δεν κοστίζει.
Σε γενικές γραμμές, στα “υπέρ” του street food εκτός του ότι είναι οικονομικό, θεωρείται πλέον πιο φρέσκο και ασφαλές, αφού παρασκευάζεται μπροστά στον καταναλωτή, με ολόφρεσκα υλικά που ο μάγειρας του δρόμου έχει προμηθευτεί από τα χαράματα από τις αγορές, και στο τέλος της ημέρας έχουν εξαντληθεί.
Η απόλαυση, η προσωπική σχέση με τον μάγειρα, η τεράστια γκάμα ποικιλίας, η εξερεύνηση διαφορετικών αυθεντικών γεύσεων και πολιτισμών, κατάφεραν να κάνουν το φαγητό το δρόμου τόσο δελεαστικό, που μέχρι και μεγάλοι σεφ δοκιμάζουν για να ξεσηκώσουν ιδέες, ενώ κάποιοι μάγειρες του δρόμου κέρδισαν ακόμα και αστέρι Μισελέν.
Παραμένουν ωστόσο στο πόστο τους. Εκεί, που το street food περίμενε χρόνια υπομονετικά για να δικαιωθεί…
